Dramaty

August Strindberg (1849-1912), dramatopisarz, prozaik, poeta i malarz, najwybitniejszy przedstawiciel modernizmu szwedzkiego. Jego twórczość zawiera się w kilku okresach ściśle związanych z jego biografią. Periodyzację wyznaczają też zakładane teatry: Skandynawski Teatr Eksperymentalny (1889) i Intima Teatern (1907). Zafascynowany dziejami Szwecji przez cale życie pisał utwory historyczne (Mistrz Olof, Gustaw Waza). W latach 80. tworzył w duchu naturalizmu, powstały wtedy dramaty (Ojciec, Panna Julia, Wierzyciele), zbiory opowiadań (Giftas) oraz powieści (Mieszkańcy Hemsoe, Czerwony pokój). Rok 1894 zapoczątkował okres Inferna, związany z kryzysem psychicznym, fascynacją mistyką i okultyzmem. W tym okresie powstały powieści psychologiczne (Wierzchowe, Kozioł ofiarny), dramaty oniryczne (Do Damaszku, Gra snów) i sztuki kameralne (Burza, Pogorzelisko, Sonata widm).